Τα Νέμεα
Το καλοκαίρι του 1996 , χάρη στις προσπάθειες τόσο της Δήμου Νεμέας όσο και της Αμερικάνικης Αρχαιολογικής Σχολής , οι αγώνες αναβίωσαν ύστερα από 2.300 χρόνια.
Θεωρείται παγκόσμια αθλητική γιορτή, η οποία πραγματοποιείται κάθε 4 χρόνια, επιχειρεί να αποκαταστήσει αυθεντικά τη σύνδεσή του σήμερα με το αρχαίο ελληνικό αθλητικό ιδεώδες.
Άτομα από 12 έως 88 χρόνων , ανεξάρτητα από φύλο , χρώμα , πεποιθήσεις , επιδόσεις , απαλλαγμένα από το άγχος της πρωτιάς ή της διάκρισης , έρχονται στα Νέμεα ως θεατές , αθλητές , για να νοιώσουν τη χαρά της συμμετοχής , την αίσθηση της συναδέλφωσης λαών και ανθρώπων , το μεγαλείο της ευγενούς άμιλλας.
Όλα γίνονται λιτά , αυστηρά , τελετουργικά , χωρίς ακρότητες.
Τα Νέμεα είναι πρόκληση και πρόσκληση για τον άνθρωπο του σήμερα. Τα Νέμεα, ήταν πανελλήνιος γιορτή προς τιμή του Διός στην κοιλάδα της Νεμέας, που βρισκόταν μεταξύ των πεδιάδων των Κλεωνών και του Φλιούντος.
Σύμφωνα με την παράδοση, τα Νέμεα ξεκίνησαν το 573 π.Χ. και διεξάγονταν κάθε δύο χρόνια, τη δεύτερη πανσέληνο μετά το θερινό ηλιοστάσιο, αποτελούσαν κομμάτι των μεγάλων, πανελλήνιων αγώνων. Οι αγώνες διεξάγονταν εντός του ιερού χώρου του Ναού του Νεμείου Διός όπου υπήρχε ιππόδρομος και στάδιο και χωρούσε 40.000 θεατές. Ο νικητής τους στεφανώνονταν με κλωνάρια από σέλινο και ονόματα μεγάλων νικητών βρίσκονται ακόμα χαραγμένα στις πέτρες του σταδίου
Η περιοχή της Νεμέας επιλέχτηκε ως τόπος εορτασμού των Νεμέων από τον Αργείο βασιλιά Αδραστο, επειδή στο σημείο εκείνο κατά τη διάρκεια της εκστρατείας των Επτά επί Θήβαις, συνάντησε τη βασίλισσα της Λήμνου Υψιπύλη με το γιο της Οφέλτη, γιο του ιερέως της Νεμέας Λυκούργου, και οδηγήθησαν από αυτόν σε γειτονική πηγή επειδή διψούσαν. Ένα φίδι όμως δάγκωσε τον Οφέλτη και πέθανε.
Οι Αργείοι αρχηγοί ίδρυσαν τα Νέμεα προς τιμή του. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή τα Νέμεα ιδρύθηκαν από τον Ηρακλή σε ανάμνηση της νίκης του κατά του λέοντος της Νεμέας.
Τα Νέμεα συνέχισαν να έχουν ένα νεκρικό χαρακτήρα, που τον φανέρωναν τα μαύρα ιμάτια που φορούσαν οι Ελλανοδίκες και το άλσος κυπαρισσιών γύρω από το ιερό του Δία. Όπως στα Ολύμπια, έτσι και στα Νέμεα δεν περιλαμβάνονταν μουσικοί αγώνες. Αρχικά, η πόλη των Κλεωνών είχε τον έλεγχο των αγώνων, αλλά αργότερα ανέλαβε τη διοργάνωσή τους το Άργος
Οι αγώνες διαρκούσαν πολλές ημέρες και – όπως σε όλες τις πανελλήνιες εορτές – επικρατούσε εκεχειρία. Μετά τη θυσία στο Νέμειο Δία, άρχιζαν τα γυμνικά και ιππικά αγωνίσματα, τα οποία ήταν στάδιο, δόλιχος, δρόμος ίππειος, δρόμος οπλιτών, πάλη, πυγμή, παγκράτιο, πένταθλο, άρμα. Για τους γυμνικούς αγώνες υπήρχαν τρεις κατηγορίες αθλητών, παιδιά, έφηβοι και άνδρες.
..Πίσω από τους λόφους η κόρη του ποταμού Αισώπου – η νύμφη Νεμέα σας καλωσορίζει..
• Το λιοντάρι της Νεμέας
Στην Ελληνική μυθολογία το λιοντάρι της Νεμέας ζούσε στην περιοχή της Νεμέας και σκόρπιζε το φόβο. Ήταν απόγονος του Τυφώνος και της Έχιδνας ή του Όρθρου και της Χίμαιρας. Υπάρχει ακόμα η άποψη ότι έπεσε από τη Σελήνη και ήταν απόγονος του Διός και της Σελήνης, “Κατάγομαι από την ωριομαλλούσα Σελήνη, που τρέμοντας από φρίκη, τίναξε από πάνω της το τετράμορφο λιοντάρι και πέταξε στην Νεμέα για να ευχαριστήσει την σεβάσμια Ήρα”. Το θηρίο αυτό σκοτώθηκε τελικά από τον Ηρακλή.
Η θανάτωση του λιονταριού και η εκδορά του ήταν ο πρώτος Άθλος από τους 12 άθλους που ανατέθηκε στον Ηρακλή από τον Ευρυσθέα.
Το λιοντάρι είχε πολύ σκληρό δέρμα, το οποίο δεν μπορούσε να τρυπηθεί από όπλο. Η Ηρακλής χρησιμοποίησε στην αρχή το τόξο και το σπαθί του, χωρίς αποτέλεσμα. Τελικά πάλεψε ο ίδιος με γυμνά χέρια με το θηρίο και το έπνιξε…” το τέρας χυμάει απάνω μου, τα πόδια του δεν αγγίζουν πια το χώμα, μα τρικλίζει και πέφτει, τόσο τρομερό ήτανε το χτύπημα που του κατάφερα στο κεφάλι, κι ένα πυκνό σύννεφο του σκέπασε τα μάτια…” Στη συνέχεια προσπάθησε να το γδάρει, αλλά και αυτό στάθηκε αδύνατο. Η Θεά Αθηνά του συνέστησε να χρησιμοποιήσει τα δόντια του ίδιου του ζώου, όπως και έκανε ο Ηρακλής, καταφέρνοντας τελικά να του πάρει το δέρμα…” τα κατάφερα, του ξεκόλησα το τομάρι του, που ήταν πιο σκληρό και από το σίδερο, και σκέπασα με αυτό τους ώμους μου. Είχα έτσι μια πανοπλία, που δεν την πέρναγε κανένα ανθρωποκτόνο βέλος των εχθρών…”
Ο ήρωας φόρεσε την προβιά του ζώου και την πήγε στον Ευρυσθέα να του πει ότι εκτέλεσε την πρώτη αποστολή του. Μόλις τον είδε να μπαίνει ο Ευρυσθέας τρομοκρατήθηκε, νομίζοντας ότι επρόκειτο για το ίδιο το λιοντάρι, και κρύφτηκε σε ένα πιθάρι. Ο Ηρακλής κράτησε την προβιά και τη φορούσε πάντα στο εξής σαν πανοπλία, τη γνωστή λεοντή.
Το νεκρό σώμα του λιονταριού μεταφέρθηκε από τους Θεούς στον ουρανό και σχημάτισε τον Αστερισμό Λέοντα.
Τηλέφωνο Μουσείου: 27460 – 22739
Αξιοθέατα
- Αρχαιολογικό Πάρκο
..”Στην είσοδο του αρχαιολογικού χώρου, μια στοά με λαξευτούς λίθους και τέχνη θαυμαστή μας οδηγεί από το φως στο μισοσκόταδο, ώστε μετά, ξαφνικά, να αποκαλυφθεί στα μάτια μας το στάδιο. Λες και ακούς τις πατημασιές και τις ιαχές των χιλιάδων που αγωνίστηκαν ή επεφήμησαν τους νικητές. Πιο κει ο Ναός του Δία, με τους κατάσπαρτους κίονες αλλά, κυρίως, με αυτούς που αντιστέκονται στον χρόνο όρθιοι να αστροποβολούν το φως τους στην περιοχή..”
Τον επισκέπτη της Αρχαίας Νεμέας υποδέχεται μια ευχάριστη έκπληξη. Φροντίδα , οργάνωση , ευγένεια και σύγχρονες εγκαταστάσεις καθιστούν τον αρχαιολογικό χώρο πρότυπο αξιοποίησης.
Το ιερό του Διός στην Νεμέα αναπτύσσεται στις αρχές του 6ου π.Χ. αιώνα με την καθιέρωση των Νεμείων πανελλήνιων αγώνων, σε μία περιοχή όπου μαρτυρείτε ανθρώπινη δραστηριότητα από τα προϊστορικά χρόνια.
Στα αρχαϊκά χρόνια χρονολογείται ο πρώτος ναός του Διός και οι δύο πρώτες φάσεις του Ηρώου. Στον 5ο π.Χ. αιώνα κατασκευάζονται οι εννέα οίκοι-θησαυροί. Στα τέλη του 4ου π.Χ. αιώνα, στο πλαίσιο ενός μεγάλου οικοδομικού προγράμματος κτίζονται ο νεότερος ναός του Διός, το λουτρό, ο ξενώνας, το Στάδιο και η τρίτη φάση του Ηρώου.
Όπως στην Ολυμπία, έτσι και εδώ την προστασία των αγώνων είχε Ζευς, τον οποίο, ως θεό του ουρανού και της βροχής , λάτρευαν οι Δωριείς ήδη από την εποχή της εγκαταστάσεώς τους στην κορυφή του όρους Απέσα (σημερινό Φουκά), το οποίο δεσπόζει της πεδιάδας.
Το κυριότερο κτίριο του ιερού ήταν ο ναός του Διός, ο οποίος κτίστηκε μετά τα μέσα του 4ου π.Χ αι. ήταν δωρικός περίπτερος, με 6 κίονες στις στενές πλευρές και 12 στις μακρές. Ένας από την περίσταση και οι δύο του προδόμου παραμένουν ακόμη όρθιοι.
Σώζονται επίσης σπόνδυλοι κιόνων, πολλά μέλη από την οροφή, τρίγλυφα, μετόπες. Στα ανατολικά του ναού υπήρχε μεγάλος βωμός, από τον οποίο οδηγούσε ένα κεκλιμένο επίπεδο στον ναό. Την οροφή του σηκού υποβάσταζε κιονοστοιχία με κορινθιακούς κίονες , η οποία περιέτρεχε τις τρεις πλευρές του.
Επίσης σε κοντινή απόσταση, έχουν βρεθεί ίχνη από την αρχαία πόλη της Φλιούς όπου βρισκόταν τα ιερά της Ήβης, της Δήμητρας και της Περσεφόνης, όπως επίσης και ένας ναός του Ασκληπιού, πάνω στον οποίο σήμερα έχει χτιστεί η εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής.
- Το Νεκροταφείο των Αηδονιών
Ένα από τα σημαντικότερα μυκηναϊκά νεκροταφεία της Πελοποννήσου, λίγα χιλιόμετρα δυτικότερα της Νεμέας, κοντά στο μικρό χωριό των Αηδονιών, ανασκάφηκαν μεταξύ 1978 – 1980 μυκηναϊκοί τάφοι, συλημένοι κατά το πλείστον, που ανήκαν στη μυκηναϊκή πόλη Αραιθυρέα.
- Εκκλησάκι Αγίου Γεωργίου- ΝεμέαΤο εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου, βρίσκεται στην έξοδο της Νεμέας, στη ΝΔ πλευρά της πόλης, στην περιμετρική παρακαμπτήριο.Είναι κηρυγμένο ως διατηρητέο μνημείο και είναι άμεσα συνδεδεμένο με την εκκλησιαστική ιστορία της περιοχής. Πρόκειται για έναν μικρό ναό, μονόχωρο, με κεραμοσκεπή στέγη, ξύλινο τέμπλο και θαυμάσιες εικόνες φιλοτεχνημένες το 1932, αποτελεί δε επισκέψιμο προορισμό και συνδυάζεται όμορφα με το διπλανό κατάφυτο άλσος.Κτιριολογικά, δομικά και από τα χρησιμοποιούμενα υλικά, ο ναός ανάγεται στα όψιμα χρόνια της τουρκοκρατίας. Η φέρουσα τοιχοποιία είναι κατασκευασμένη από αργολιθοδομή με σποραδική παρεμβολή πλίνθων στους αρμούς.
- Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Βράχου- ΝεμέαΗ μονή βρίσκεται γατζωμένη στο μέσον σχεδόν ενός απόκρημνου και βραχώδους όρους, το Πολύφεγγο εντός του σπηλαίου υπάρχει το ναΰδριο και το καθολικό και σήμερα αποτελεί ιερό προσκύνημα πανελλήνιας ακτινοβολίας και σεβασμού. Ιδρύθηκε τoν 17ο αιώνα (1631) βεβαίως είχε αρχίσει να κτίζεται αρκετά χρόνια νωρίτερα, αρχές του 16ου αιώνα και το 1631 ανακηρύσσεται επίσημα Μονή με άδεια της Υψηλής Πύλης Η Παναγία του Βράχου είχε μεγάλη συμβολή στον αγώνα της απελευθέρωσης του γένους.Στα χρόνια εκείνα το ιερό τέμπλο της Μονής ήταν επίχρυσο, σημάδι του πλούτου που συσσώρευσε εκεί ο σεβασμός και η πίστη των ανθρώπων. Εντός του σπηλαίου υπάρχει και σώζεται εώς σήμερα πηγή, αγίασμα, το οποίο και στα χρόνια της Τουρκοκρατίας τροφοδοτούσε και δρόσιζε τους πατέρες και τους αγωνιστές που έβρισκαν εκεί ασφάλεια σε περιόδους επιδρομών.
- To Μουσείο
Το Μουσείο ιδρύθηκε στο πλαίσιο του ανασκαφικού προγράμματος του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Berkeley, χάρη στη γενναιοδωρία του κ. Rudolph A. Peterson.
Το Μουσείο δωρήθηκε στο Ελληνικό Κράτος και εγκαινιάσθηκε το 1984.
Στις συλλογές περιλαμβάνονται:
- Συλλογή απόψεων της Νεμέας από περιηγητές – επισκέπτες του 18ου και 20ου αιώνα.
- Συλλογή νομισμάτων αρχαίων επισκεπτών της Νεμέας.
- Συλλογή αντικειμένων σχετικά με αθλητικές δραστηριότητες της Νεμέας.
- Προϊστορικά ευρήματα (κεραμικά, εργαλεία, όπλα κ.τ.λ.) από προϊστορικές θέσεις στην περιοχή Νεμέας.
- Συλλογή αγγείων και κοσμημάτων από το μυκηναϊκό νεκροταφείο στα Αηδόνια και από τον οικισμό στην Αγία Ειρήνη.
- Συλλογή αρχιτεκτονικών μελών μνημείων αρχαιολογικού χώρου και άλλων θέσεων.
- Συλλογή Επιγραφών (Νεμέας, Φλιούντος, Πετρί).
Τηλέφωνο Μουσείου: 27460 – 22739
Παναγία του Βράχου
Η γαντζωμένη στα βράχια Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου στην Κορινθία που καθηλώνει.
Mία μοναδική εμπειρία κατάνυξης και αρχιτεκτονικής σε περιμένει στο ανατολικό και απόκρημνο μέρος του βράχου με το μεσαιωνικό όνομα Πολυφέγγους, στην είσοδο της Νεμέας. Εκεί θα βρεις την Παναγία του βράχου χτισμένη κυριολεκτικά μέσα στο σπήλαιο.
Ιδρύθηκε τον 17ο αιώνα (1631) ενώ είχε αρχίσει να κτίζεται αρκετά χρόνια νωρίτερα, αρχές του 16ου αιώνα και το 1631 ανακηρύσσεται επίσημα Μονή με άδεια της υψηλής Πύλης. Η Παναγία του Βράχου είχε μεγάλη συμβολή στον αγώνα της απελευθέρωσης του γένους. Η Ιερή Εικόνα φυλάσσεται σήμερα στο Μετόχι του Αγίου Αθανασίου για μεγαλύτερη προστασία.
Η Παναγία του Βράχου γνώρισε μεγάλες δόξες από τις αρχές του 19ου αι. μέχρι και την εποχή του Καποδίστρια, ενώ κατά τη διάρκεια της Επανάστασης προσέφερε σημαντικές υπηρεσίες στον Αγώνα.
Η Μονή απέχει από τη Νεμέα μόλις ένα χιλιόμετρο.
Καταρράκτες Αηδονίων
Οι καταρράκτες των Αηδονίων είναι δύο με την πρόσβαση στο δεύτερο να είναι εξαιρετικά δύσκολη. Αποτελούν ένα κρυφό παράδεισο της Κορινθίας και βρίσκονται κοντά στο χωριό Αηδόνια (Πλατάνα) Νεμέας που είναι γνωστό λόγω του Μυκηναϊκού θησαυρού (Θησαυροί των Αηδονιών) και των πολλών Μυκηναϊκών τάφων. Μέσα σε ένα τοπίο απαράμιλλής φυσικής ομορφιάς, πλούσιο σε βλάστηση και νερά, οι καταρράκτες μαγεύουν τους επισκέπτες. Μπροστά σχηματίζεται μία φυσική πισίνα όπου οι πιο τολμηροί μπορούν να κολυμπήσουν στα κρύα νερά.
Η πρόσβαση απαιτεί πεζοπορία 15 περίπου λεπτών με μέτριο βαθμό δυσκολίας. Το μονοπάτι είναι σηματοδοτημένο με κόκκινα βέλη. Σε κοντινή απόσταση, βρίσκεται το μυκηναϊκό νεκροταφείο και ο ασύλητος θαλαμοειδής τάφος της πρώιμης μυκηναϊκής περιόδου (περίπου 1650-1400 π.Χ., ένας από τους μεγαλύτερους που έχουν έως τώρα δει το φως), που ανακαλύφθηκε με την ανασκαφή που πραγματοποιήθηκε στην περιοχή, το 2018.
